1399, 6 lipca, w Krakowie
Jan z Tęczyna kasztelan krakowski wraz z żoną swoją Anną dają w darze wikariuszom kościoła katedralnego krakowskiego kamienicę leżącą przy ul. Grodzkiej, pod zamkiem, między domami Piotra, zwanego Kuropatwa kustosza gnieźnieńskiego i kanonika krakowskiego z lewej, a Piotra Szafrańca podczaszego krakowskiego z prawej strony, kupiona od Klemensa (z Moskarzowa), podkanclerzego kor. i zobowiązującą wikariuszy do odprawiania za nich mszy i modlitw w oznaczonym czasie, tak za ich życia, jak i po śmierci.

1400, 22 lipca, w Krakowie
Władysław Jagiełło, król polski zatwierdza i transsumuje następujący akt: a) 1399, 2 października, w Krakowie. Jan z Tęczyna kasztelan i starosta krakowski stwierdza, że Jakub syn Piotra z Tarnawy dom swój w Krakowie przy ul. Niegdyś Sviesława oficjała poza kościołem św. Piotra leżący, sprzedał Zbigniewowi z Nasiechowic (de Nassanchovicze), archidiakonowi krakowskiemu z warunkiem, ze z dochodów tego domu ma świecić się wieczna lampa przed grobem św. Stanisława w katedrze krakowskiej.